بعد از گذشت 19 سال از وقوع زلزله 31 خرداد سال 69 شهرستان رودبار و به رغم کمکهای فراوان مردمی و دولتی هنوز زیرساختهای شهری شهرهای زلزله ‌زده این شهرستان دچار مشکل است.

به گزارش خبرنگار مهر در رشت، امور زیرینایی این شهرستان باتوجه به گسیل کمکهای مردمی باید تاکنون حل می‌ شد یا معضلات آن به حداقل می ‌رسید اما زمانیکه مردم ماتم زده شهرستان رودبار با مشکلات فراوان درگیر بودند بودجه های یارانه ای زلزله زدگان رودبار وارد استان گیلان شد ولی در شهرستانهای دیگر استان هزینه و سرمایه گذاری شد.

کمکهای داخلی و خارجی برای سازندگی کمتر دست مردم منطقه را گرفت و اکثر مردم ساخت و سازها را با وام بانکی انجام دادند که اکنون بازپرداخت وامهای زلزله نیز معضلی برای مردم رودبار شده است.

امکانات زیربنایی موقت همچنان در رودبار استفاده می شود

فرماندار شهرستان رودبار در این ارتباط به مهر گفت: پس از 19 سال از زمان زلزله همچنان امکانات و منابع موقتی دوران زلزله در این شهرستان در حال بهره برداریست در حالیکه همگی فرسوده و مشکل دارند.

ناصر مردانپور افزود: در مرحله اولیه بازسازی پس از زلزله، استانهای معین بدون کار کارشناسی فقط برای حل مشکلات موردی مردم زلزله زده منطقه، اقداماتی در حداقل زمان ممکن انجام دادند و همان امکانات همچنان استفاده می شود.

وی عنوان کرد: پس از زلزله سال 69 تمامی تاسیسات موجود منطقه به ویژه تاسیسات و منابع آب آشامیدنی تخریب شد و هم اکنون برای اصلاح و بازسازی تمامی خطوط، شبکه و تاسیسات آب آشامیدنی منطقه رودبار افزون بر 200 میلیارد ریال اعتبار نیاز است.

فرماندار رودبار با اعلام اینکه مقاوم سازی ساختمانها و تقویت سازه های ساختمانی در جامعه امری ضروری است، افزود: مقاوم سازی بناها، تحقیقات مناسب در حوزه زمین شناسی و اقلیمی در کاهش خسارت و تلفات زمین لرزه ها می تواند نقش مهمی داشته باشد.

وی با اشار به بی‌ تفاوتی نسبت به ساخت و سازها در منطقه اعلام کرد: در ساختمان ‌سازی باید نظارت مهندسی ویژه صورت گیرد اما پس از گذشت سالها با از بین رفتن ترس و نگرانی زلزله، تخلفات در ساختمان‌ سازی در شهرستان رودبار به طور کامل مشهود است.

مردانپور در ادامه ازسازمان نظام مهندسی استان، شهرداران و دهیاران شهرستان رودبار خواست توجه، حساسیت و نظارت بیشتری نسبت به امر ساخت و ساز در این منطقه زلزله خیز داشته باشند.

زلزله رودبار نقطه عطفی در مطالعات زلزله شناسی و مهندسی زلزله در ایران شد

زلزله ویرانگر منجیل - رودبار با همه پیامدهای فاجعه ‌باری که داشت نقطه عطفی در مطالعات زلزله شناسی و مهندسی زلزله در ایران شد.

به طوریکه امروز مطالعه این زمین ‌لرزه بخشی از سرفصلهای دروس زلزله شناسی، زلزله شناسی مهندسی همچنین پهنه بندی خطر زلزله را به خود اختصاص داده است.

همچنین این زلزله چنان تاثیرگذار بود که می‌توان گفت، بعد از آن رویداد بود که ستاد مدیریت بحران وزارت کشور شکل گرفت، نظام مهندسی تاسیس شد، آئین ‌نامه های ساخت و ساز مقاوم در کشور تدوین شد و مراکز پژوهشی مرتبط با زلزله بسط و توسعه یافت.

استاندار گیلان نیز با اعلام اینکه در حال حاضر وضعیت ساخت و سازها مطلوب نیست اما نسبت به گذشته بهتر شده ‌است، گفت: وضعیت ساخت و ساز یکى از ابزارهاى اندازه گیرى توسعه یافتگى در کشورهاست.

روح الله قهرمانی افزود: هم اکنون در کشورهاى پیشرفته عمر مفید ساختمانها بالاى ۱۰۰ سال گزارش مى شود که قابلیت استفاده براى چند نسل را دارند .

وی عنوان کرد: در ایران کیفیت پائین مصالح، روشهاى سنتى و غیرعلمى در ساخت و ساز، به کارگیرى نیروى غیر ماهر و ضعف مدیریت کنترل و نظارت بر ساخت و ساز منجر به کاهش عمر مفید ساختمانها شده است.

قهرمانی همچنین بیان داشت: مهندسان ناظر در ساختمان ‌سازی ضمن برخورد مقتدرانه باید کارفرمایان را به کارهای درست و اصولی در ساختمان ‌سازی سوق دهند.

استاندار گیلان در ادامه با اعلام اینکه مهندسان ناظر برای کاهش اثرات ناشی از زلزله به طور جدی وارد میدان شوند، یادآور شد: زلزله با توجه به همه دستاوردهای علمی، غیرقابل مهار و غیر قابل پیش بینی است ولی نباید این پدیده را دست کم گرفت.

قهرمانی خاطرنشان کرد: اگر مهندسان ساختمان برای مقابله با زلزله و کاهش اثرات ناشی از آن راهکارهای مناسب ارائه دهند برای اجرای آن هر هزینه ‌ای تقبل می شود.

سازمان نظام مهندسی رویکرد تخصصی به مسئله زلزله داشته باشد

یک کارشناس ارشد زلزله شناسی نیز گفت: سازمان نظام مهندسی باید رویکرد تخصصی به مسئله زلزله و بلایای طبیعی داشته باشد زیرا ایران کشوری لرزه خیز است و بر روی یکی از دو کمربند بزرگ لرزه خیزی جهان موسوم به "آلپا" قرار دارد و هر از گاهی زمین لرزه های بزرگی در آن به وقوع می پیوندد.

سیده زهرا ترابی افزود: قرار گرفتن ایران در یکی از مناطق لرزه خیز جهان و احتمال وقوع زلزله های مخرب در همه نقاط کشور شناخت سرشت لرزه ای ایران را از دید گاه لرزه خیزی با اهمیت ساخته است.

وی با بیان اینکه با توجه به ساخت و ساز وسیعی که در سطح کشور در زمینه های بزرگراه ها، راه آهن و.. ایجاد می شود توجه به خطر زلزله امری حیاتی است، عنوان کرد: عدم توجه به ضوابط اولیه و زمین شناسی در مورد پدیده زلزله می تواند آسیبهای درازمدت را بر جامعه تحمیل کند.

این کارشناس اظهار داشت: هرقدر بیشتر در جهت توسعه گام برداشته شود به همان نسبت، میزان در معرض زلزله قرار گرفتن نیز بیشتراست.

وی ادامه داد: اگر هزینه های گزاف امدادرسانی و جبران خسارتهای مادی و معنوی حوادث طبیعی نظیر سیل و زلزله در مسیر بازسازی برای ایجاد تغییرات بنیادی در حوزه شهرسازی و تمهیدات لازم برای پیشگیری از حوادث غیرمترقبه قرار گیرد، نتایج به مراتب بهتر از گذشته خواهد.

زلزله سال 69 رودبار پیچیده ترین و پرخسارت ترین زلزله تاریخ معاصر ایران است

نماینده مردم رودبار در مجلس هشتم هم گفت: این واقعیت که ایران در کمربند زلزله جهانی قرار دارد و استفاده از تجربیات دیگر کشورهای زلزله خیز و موفق در ساماندهی به امور شهری و مقاوم سازی شهرها در مناطق زلزله خیز بیش از گذشته احساس می شود.

صمد مرعشی افزود: مقاوم ‌سازی ساختمانها و اجرای برنامه ‌های لازم باید به ‌گونه ‌ای هدایت شود که تلفات و خسارتهای ناشی از زلزله‌ ها و حوادث طبیعی به حداقل برسد.

وی زلزله سال 69 رودبار را پیچیده ترین و پرخسارت ترین زلزله تاریخ معاصر ایران دانست و اعلام کرد: این زلزله علاوه بر تخریب کامل سه شهر ایران بسیاری از تاسیسات و شریانهای حیاتی نظیر نیروگاه، سد، پل و تونلها را تحت تاثیر خود قرار داد.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس هشتم عنوان کرد: نامقاوم بودن ساخت و ساز در این منطقه که البته مشکل بیشتر مناطق ایران است، باعث شد تا تلفات وسیع جانی و خسارتهای گسترده مالی در این زلزله رخ دهد.

مرعشی ادامه داد: زلزله منجیل حادثه بزرگی در گیلان بود که نه تنها این استان بلکه سراسر کشور را تحت تاثیر قرار داد و از آن حادثه تلخ به بعد اهمیت توجه به مسائل فنی در ساختمان ‌سازی در دستور کار قرار گرفت و هم اکنون اصول مهندسی در اسکلتهای ساختمانی نسبت به ۲۰‬ سال گذشته بهتر رعایت می‌شود.

وی همچنین از عدم رسیدگی و ساماندهی آبهای زیرزمینی در شهرستان رودبار انتقاد کرد و یادآور شد: بر اثر حرکت گسلها در زلزله سال‪ 69 ‬آبهای زیرزمینی در این منطقه دچار مشکل شده ‌اند و درحال حاضر بخشی از این آبها هرز می‌ روند و استفاده بهینه از آنها صورت نمی ‌گیرد.

به هر حال 19 سال از زلزله هولناک 31 خرداد ماه سال 1369 رودبار و منجیل گذشت. جنبش ویرانگر زمین و غفلت ما از آمادگی در برابر این پدیده طبیعی در آن آخرین بامداد بهاری چنان زخمی به چهره سبز شمال کشور زد که هنوز هم رد آلام و رنج‌ های عمیق ناشی از آن پس از سالها بر قلب و روح بازماندگان آن فاجعه غمبار و بسیاری از ایرانیان دیده می‌شود.

زلزله مصیبت‌ بار 31 خرداد سال 69 بر اساس آمارهای غیر رسمی تا 37 هزار کشته و 400 هزار بی خانمان بر جای گذاشت و با تخریب 100 هزار واحد ساختمانی یکی از بزرگترین خسارات را به مناطق شهری ایران در قرن بیستم وارد کرد و سه شهر بزرگ منجیل، رودبار و لوشان و روستاهای فراوانی را به شدت تخریب کرد.

زلزله 31 خرداد 69 (21 ژوئن 1990) منجیل - رودبار در استانهای گیلان و زنجان در ساعت 30 دقیقه بامداد به وقت ایران و ساعت 21 به وقت گرینویچ به وقوع پیوست و در رودبار و توابع آن، طارم علیا در شمال غرب زنجان و منجیل و توابع آن به محدوده شعاع 100 کیلومتری خسارتهای مالی و جانی به دنبال داشت.

این منطقه از توان لرزه خیزی بالایی برخوردار است و مطابق نقشه خط زمین لرزه ایران (مانوئل بربریان 1977) در معرض تخریب متوسط VII تا زیاد (VIII,IX,X) قرار دارد و در هزار سال اخیر 16 زلزله با بزرگی بیش از شش ریشتردر این منطقه گزارش شده است.

چند ساعت پس از وقوع زمین لرزه اصلی چندین پس لرزه در مواردی با بزرگی بیش از پنج ریشتر اتفاق افتاد به طوریکه تا 9 روز پس از وقوع زلزله 17 پس لرزه بیش از چهار ریشتر و 35 مورد تا چهار ماه پس از آن با بزرگی بیش از چهار ریشتر ثبت و گزارش شده است.

باشد که با درس گرفتن از این رویداد دهشتناک لرزه ای و زخم‌ های فراموش نشدنی بر پیکره این سرزمین لرزه‌ خیز شاهد اقدامات اصولی و هوشیارانه‌ تر در جهت آمادگی در برابر این پدیده طبیعی و کاهش هرچه بیشتر تلفات و خسارات تاسف ‌بار این حوادث باشیم.